Zasada i klasyfikacja flokulantów

E fect

Efekt dodania flokulantu służy głównie do zmniejszenia lub wyeliminowania stabilności sedymentacji i stabilności polimeryzacji zdyspergowanych cząstek w wodzie, spowodowania aglomeracji rozproszonych cząstek, flokulacji i usunięcia zawieszonych ciał stałych oraz wzmocnienia separacji ciało stałe-ciecz.

P rinciple

Gdy rozmiar zawieszonych cząstek w wodzie jest wystarczająco mały, energia ruchów Browna jest wystarczająca, aby zapobiec osiadaniu grawitacji. Co więcej, powierzchnia mikrocząstek ma zwykle ten sam ładunek ujemny, a odpychające cząstki między tymi samymi ładunkami nie są łatwe do połączenia i powiększają się, co zwiększa stabilność zawiesiny. Flokulant to organiczny polimer o określonym ładunku. Proces flokulacji polega na dodaniu ładunku dodatniego, aby cząstki stały się „niestabilne”. W wyniku zderzenia cząsteczki przyciągają się nawzajem, a kombinacja staje się większa, aby wzmocnić efekt wytrącania cząstek.

C LASYFIKACJA 

  1. Najpowszechniej stosowanymi nieorganicznymi flokulantami polimerowymi są PAC (polichlorek glinu) i PFS (polisiarczan żelaza); są łatwe do tolerowania w wodzie i mają pewną korozyjność. Można go dodawać w postaci roztworu lub granulatu.
  2. PAM (poliakrylamid) jest najczęściej stosowanym flokulantem z polimerów ; jest rozpuszczalny w wodzie, ale szybkość rozpuszczania jest bardzo niska. Zwykle przygotowuje się go do roztworu przed dodaniem. Można go podzielić na anionowe i kationowe. Anionowy flokulant jest zwykle używany do flokulantów ścieków, a typ kationowy jest zwykle używany do odwadniania osadu. PAM łatwo wchłania wodę i rozpływa się w bloki, a miejsce przechowywania musi być suche.

Czas postu: październik-30-2020
WhatsApp czat online!